در برخی ساختمانها به دلیل رعایت نشدن اصول هندسی طراحی رمپ پارکینگ، شیب بسیار تند و ناگهانی تغییر می‌کند. البته احتمالا طراحان به جهت محدودیت فضا و متراژ زمین مجبور به چنین اقدامی‌شده اند. ولی بهرحال شیب تند و غیر استاندارد برای تردد خودروها مشکلاتی ایجاد می‌کند.
مثلا در هنگام ورود خودرو به رمپ رو به پایین، چون آغاز شیب رو به پایین و خیلی تندست، چرخهای جلو خودرو زودتر وارد شیب می‌شوند درحالیکه چرخهای عقبی هنوز روی زمین هستند. در اینحالت خودرو به پایین متمایل شده و بخشهایی از زیر خودرو به شدت با ابتدای شیب رمپ برخورد می‌کند. در رمپ رو به بالا بخشهایی از سپهر جلو یا عقب خودرو با زمین برخورد می‌کند.
به هر صورت تنها راه حل این مشکل، ایجاد یک برجستگی در بخشهایی از رمپ جهت بالا بردن تایرها و ایجاد فاصله بین سطح زیر ماشین و رمپ پارکینگ است. اما چطور این کار را انجام دهیم ؟ چه ابزاری برای ما برجستگی مقطعی ایجاد می‌کند به گونه‌‌‌ای که برای حرکت خودرو مانعی ایجاد نشود ؟
بهترین راهکار برای حل این مشکل ، استفاده از انواع سرعت گیر ترافیکی است. سرعت گیرکه به انگلیسی Speed Bumpخوانده می‌شود ، سطحی منحی با شیب ملایم دارد که به جلوبندی خودرو ضربه نمی‌زند.
و ضمنا در بخشهایی از رمپ که تماس وجود دارد تایرها را بلند می‌کند و مشکل حل می‌شود. ممکن است در بعضی رمپ‌ها دو نقطه تماس بین زیر خودرو و رمپ وجود داشته باشد. در اینحالت باید در دو بخش سرعت گیرنصب شود.
اما سرعت گیر را معمولا از دو جنس لاستیک و پلاستیک تولید می‌کنند. به جهت اینکه سطح رمپ پارکینگ معمولا تیشه‌‌‌ای و ناهموار است، سرعت گیر پلاستیکیکه خشک و غیر منعطف است به خوبی نصب نمی‌شود یا خیلی زود می‌شکند.
اما سرعت گیر لاستیکینرم و منعطف است و روی سطوح ناهموار نیز بخوبی می‌نشیند. دو محصول سرعت گیر لاستیکی33 در 90 و سرعت گیر لاستیکی 50 در 60 گزینه‌های اصلی هستند برای استفاده در رمپ.
اگر بخشهایی که می‌خواهیم سرعت گیرنصب کنیم مسطح باشد و تیشه‌‌‌ای نباشد استفاده از سرعت گیر پلاستیکی33 در 90 مقدوراست و البته از نظر اقتصادی مقرون به صرفه تر. نکته آخر اینکه حداکثر ارتفاع هر سه مدل سرعت گیر5 سانتیمتر است ولی برای حل مشکل رمپ در 90 درصد موارد کافیست و مشکل حل می‌شود.